بوتاکس برای درمان اسپاستیسیتی

پتانسیل تشکیل آنتی‌بادی را می‌توان با تزریق با کمترین دوز مؤثر در طولانی‌ترین فواصل زمانی بین تزریق‌ها به حداقل رساند. در تحقیقی بر روی مبتلایان به بلفارواسپاسم که دوز متوسط ​​هر چشم 33 واحد از بوتاکس تولیدی فعلی را دریافت کردند، اساساً بیشترین واکنش های مخالف گزارش شده پتوز (21٪)، کراتیت نقطه ای سطحی (6٪) و خشکی چشم (6٪) بود. ). یک فرد مبتلا در بین 445 بیمار هیپرهیدروزیس (0.2%)، دو بیمار در بین 380 بیمار بالغ با اسپاستیسیتی اندام بالاتر (0.5%)، و هیچ بیمار در بین 406 بیمار میگرنی با نمونه های آنالیز شده، حضور آنتی بادی های خنثی کننده را نداشتند. همانطور که در جدول 15 نشان داده شده است، بروز عفونت ادراری در مبتلایان به دیابت قندی که صد واحد بوتاکس و دارونما استفاده می کردند نسبت به مبتلایان بدون دیابت بیشتر مشاهده شد. بیشترین واکنش های مخالف گزارش شده به دنبال تزریق بوتاکس برای میگرن مداوم به نظر می رسد در جدول 19.

اثرات ناخواسته بوتاکس برای مشاهده چیست؟

بیشترین واکنشهای آنتاگونیستی گزارش شده پس از تزریق بوتاکس در کودکان 2 تا 17 ساله با اسپاستیسیته اندام بالاتر در جدول 22 نشان داده شده است. در یک کارآزمایی دوسوکور و کنترل شده با دارونما، هفتاد و هشت بیمار با سه مورد درمان شده اند. واحد در کیلوگرم بوتاکس، و 77 بیمار 6 واحد بر کیلوگرم تا حداکثر دوز 200 واحد بوتاکس دریافت کردند و با هفتاد و نه بیمار که دارونما دریافت کردند، مقایسه شدند. بیشترین عوارض جانبی گزارش شده پس از تزریق بوتاکس در کودکان 2 تا 17 ساله با کاهش اسپاستیسیتی اندام در جدول 23 نشان داده شده است. در یک کارآزمایی دوسوکور و کنترل شده با دارونما، 126 بیمار با 4 واحد در کیلوگرم بوتاکس تحت درمان قرار گرفتند. و 128 بیمار 8 واحد در کیلوگرم تا حداکثر دوز 300 واحد بوتاکس دریافت کردند و با 128 بیمار که دارونما دریافت کردند مقایسه شده است. منظم ترین عوارض جانبی گزارش شده پس از تزریق بوتاکس برای اسپاستیسیتی اندام تحتانی بزرگسالان در جدول 21 نشان داده شده است.

لطفاً جهت دسترسی به لیست برترین فشیال پوست کلیک کنید
تشنج‌های شروع یا مکرر جدیدی گزارش شده‌اند که معمولاً در بیمارانی که مستعد تجربه این رویداد هستند، گزارش شده‌اند. بروز پتوز بسته به محل عضله تزریق شده، 1% پس از تزریق رکتوس تحتانی، 16% پس از تزریق رکتوس افقی و 38% پس از تزریق رکتوس فوقانی گزارش شده است. تأثیر استفاده از کالاهای کاملاً متفاوت نوروتوکسین بوتولینوم در زمان مشابه یا در چند ماه از هر یک دیگر ناشناخته است.

کار با کسی که مجوز ندارد ممکن است مقرون به صرفه تر یا مفیدتر باشد، اما انجام این کار می تواند خطر عوارض شما را افزایش دهد. به یاد داشته باشید، سم 3 تا 6 ماه دوام می آورد و احتمالاً مجبور خواهید بود برای تعدادی از درمان ها برگردید. تحقیقات بیشتری برای درک اثرات بالقوه بلند مدت بوتاکس مورد نیاز است. اغلب عوارض جانبی ناخواسته معمولا موقتی هستند و در عرض چند روز از بین می روند. به خواندن ادامه دهید تا در مورد ایمنی بوتاکس، کاربردهای رایج، اثرات ناخواسته و موارد بیشتر به شما آموزش داده شود. مصرف همزمان بوتاکس و آمینوگلیکوزیدها یا عوامل مختلفی که در انتقال عصبی عضلانی تداخل دارند (مانند ترکیبات شبیه کورار) باید فقط با هشدار انجام شود زیرا اثر سم نیز می تواند تقویت شود.

در مبتلایان به مولتیپل اسکلروزیس که در کارآزمایی‌های دوسوکور و کنترل‌شده با دارونما ثبت‌نام کردند، میزان تشدید سالانه MS (یعنی تعداد رویدادهای تشدید MS در هر سال بیمار) برای بوتاکس 0.23 و برای دارونما صفر بود. BOTOX و BOTOX Cosmetic شامل مواد پر جنب و جوش یکسان در فرمولاسیون یکسان است، اما با علائم و موارد مصرف کاملاً متفاوت. بنابراین، واکنش های مخالف مشاهده شده با استفاده از بوتاکس لوازم آرایشی حتی پتانسیل مشاهده با استفاده از بوتاکس را دارد. اما نتایج یک مشاوره ارزیابی تحلیلی در سال 2015 نشان داد که نتایج متضاد ممکن است پس از تزریق 10 یا یازدهم ظاهر شود.

هر دو بیمار به دنبال درمان‌های بعدی بوتاکس به مزایای بالینی خود ادامه دادند. منظم‌ترین واکنش‌های آنتاگونیستی گزارش‌شده پس از تزریق بوتاکس برای اسپاستیسیته اندام بالاتر بزرگسالان در جدول 20 نشان داده شده است. پاسخ به داروی بعدی بوتاکس پس از تبدیل سرمی در این سه بیمار کاملاً متفاوت نبود. تشکیل آنتی بادی های خنثی کننده سم بوتولینوم نوع A ممکن است اثربخشی درمان بوتاکس را با غیرفعال کردن فعالیت بیولوژیکی سم کاهش دهد. عناصر حیاتی برای خنثی سازی تشکیل آنتی بادی به خوبی مشخص نشده اند. نتایج برخی از مطالعات نشان می دهد که تزریق بوتاکس در فواصل مکرر یا با دوزهای بیشتر ممکن است منجر به بروز بیشتر تشکیل آنتی بادی شود.

آیا بوتاکس سمی است؟ این چیزی است که می خواهید بدانید

یک تحقیق در سال 2015 عواقب آن را در افرادی که هر 6 ماه برای کمک به مقابله با شرایط مثانه تزریق بوتاکس انجام می دادند، ارزیابی کرد. این امر از انقباض عضلات مورد نظر جلوگیری می کند، که ممکن است شرایط عضلانی خاصی را کاهش دهد و ظاهر خطوط و چین و چروک های فوق العاده را افزایش دهد. شما باید همیشه برای تزریق بوتاکس به یک متخصص پوست یا جراح پلاستیک دارای مجوز هیئت مدیره مراجعه کنید.

برای این دلایل، مقایسه میزان بروز آنتی‌بادی‌ها با onabotulinumtoxinA در تحقیقاتی که در زیر توضیح داده شده است با بروز آنتی‌بادی‌ها در مطالعات مختلف یا سایر کالاها می‌تواند گمراه‌کننده باشد. سم بوتولینوم موجود در بوتاکس می تواند در نواحی مختلف بدن در گذشته از جایی که تزریق شده است پخش شود. این امر باعث ایجاد عوارض جانبی شدید تهدید کننده زندگی در برخی از افراد دریافت کننده سم بوتولینوم حتی برای اهداف زیبایی شده است. بوتاکس یک سم عصبی تزریقی است که برای درمان میگرن های مداوم، اسپاستیسیتی اندام ها، هیپرهیدروزیس زیر بغل، دیستونی دهانه رحم، استرابیسم و ​​بلفارواسپاسم استفاده می شود.

اگر تزریقات شما بر اساس الزامات FDA تهیه نشده یا توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی بی تجربه تزریق نشده باشد، احتمالاً اثرات ناخواسته مخالفی را تجربه خواهید کرد. با در نظر گرفتن این موضوع، برخی از محققان حدس می زنند که اهداف زیبایی ممکن است خطر بسیار کمتری نسبت به تزریق بوتاکس درمانی داشته باشد، زیرا دوزهای آن اغلب بسیار کمتر است. اگرچه سم بوتولینوم تهدید کننده زندگی است، اما دوزهای کوچک - مانند مواردی که در استفاده از بوتاکس استفاده می شود - ایمن هستند. اگرچه این سم مشابهی است که باعث بوتولیسم می شود، نتایج آن بر اساس میزان و نوع تبلیغات متفاوت است.

در یک سری از 5587 تزریق، خونریزی رتروبولبار در صفر.3 درصد موارد رخ داد. این دانش 346 بیمار در معرض 50 واحد بوتاکس و صد و 10 بیمار که در هر زیر بغل به بوتاکس 75 واحد مراجعه کرده اند، تکرار می کند.

کبودی، خونریزی، درد، قرمزی یا تورم در محل تزریق. تورم پلک، پوسته پوسته شدن یا تخلیه از چشم، مشکلات تخیل و پیش بینی. مرکز داروی عوارض جانبی بوتاکس ما نمای جامعی از اطلاعات دارویی موجود در مورد عوارض جانبی احتمالی هنگام مصرف این دارو ارائه می دهد. تجویز سم بوتولینوم با عوامل مختلفی که بر عملکرد عصبی عضلانی تأثیر می گذارد می تواند تأثیر سم بوتولینوم را افزایش دهد.

از آنجایی که نتایج تزریق بوتاکس کوتاه مدت است، بیشتر افراد در طول زمان تزریق های مکرر را انجام می دهند. در دو حالت اختلال عصبی VII، کاهش پلک زدن ناشی از تزریق بوتاکس عضله اربیکولاریس منجر به تبلیغات بحرانی قرنیه، نقص اپیتلیال پایدار، زخم قرنیه و یک مورد سوراخ شدن قرنیه شد. فلج کانونی صورت، سنکوپ و تشدید میاستنی گراویس نیز پس از درمان بلفارواسپاسم گزارش شده است. در بسیاری از موارد، ریزش مو یا آلوپسی ممکن است با روش جراحی یا دارو کنترل شود.

هر 4 نفر از این مبتلایان در زمان بررسی آنتی بادی سازنده به داروی بوتاکس پاسخ دادند. با این حال، 3 نفر از این بیماران پس از درمان بعدی مقاومت علمی نشان دادند، در حالی که بیمار چهارم برای بقیه معاینه به داروی بوتاکس پاسخ داد. همچنین موارد متضاد مربوط به سیستم قلبی عروقی، همراه با آریتمی و انفارکتوس میوکارد، که برخی از آنها پیامدهای مرگبار دارند، بررسی شده است. برخی از این مبتلایان دارای اجزای تهدید کننده همراه با مشکلات قلبی بودند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر از سایت کلینیک رز بازدید کنید
نقطه ضعف عصبی و عضلانی بیش از حد نیز می‌تواند تشدید شود. با تجویز یک سم بوتولینوم دیگر قبل از تصمیم گیری در مورد پیامد سم بوتولینوم تجویز شده قبلی. دیسفاژی و نقطه ضعف جنس علامتی ممکن است به گسترش فارماکولوژی بوتاکس ناشی از باز شدن سم در خارج از عضله تزریق شده نسبت داده شود. نقطه ضعف موضعی عضله تزریقی نشان دهنده فعالیت دارویی پیش بینی شده سم بوتولینوم است. با این حال، ضعف بافت‌های عضلانی مجاور ممکن است به دلیل باز شدن سم رخ دهد.

آنها در نهایت به این نتیجه رسیدند که خطر نتایج متضاد با گذشت زمان بهبود نیافته است. افرادی که تزریق های مکرر را دریافت کردند نیز در طولانی مدت موفقیت درمانی بهتری داشتند. اما افتادگی پلک، آبریزش و عدم تقارن همه ناشی از اثرات غیرعمدی سم بر بافت عضلانی اطراف نواحی هدف دارو است. با از بین رفتن سم ممکن است چند هفته طول بکشد تا این عوارض جانبی افزایش یابد. یک بررسی که در سال 2005 به خوبی ذکر شد نشان داد که نتایج نامطلوب با استفاده درمانی بیشتر مستعد گزارش شده است. این همچنین می‌تواند با شرایط زمینه‌ای مرتبط باشد، یا ممکن است به این دلیل باشد که برای مقابله با این وضعیت به دوزهای بیشتری نیاز است.

بافت عضلانی خارج چشمی مجاور محل تزریق ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد و باعث انحراف عمودی شود، به خصوص با دوزهای بزرگتر بوتاکس. میزان بروز این نتایج نامطلوب در 2058 بزرگسال که در مجموع 3650 تزریق برای استرابیسم افقی دریافت کردند، 17 درصد بود. در کارآزمایی‌های دوسوکور اثربخشی میگرن مزمن کنترل‌شده با دارونما، هزینه قطع در گروه تحت درمان با بوتاکس 12 درصد و در گروه تحت درمان با دارونما 10 درصد بود. قطع مصرف در نتیجه یک رویداد مخالف 4% در گروه بوتاکس و 1% در گروه دارونما بود. شایع ترین موارد مخالف که منجر به قطع در گروه بوتاکس شد، گردن درد، سردرد، بدتر شدن میگرن، نقطه ضعف عضلانی و پتوز پلک بود. در درازمدت، 326 بیمار دیستونی گردنی را که برای میانگین 9 کلاس درمانی با فرمول فعلی بوتاکس تحت درمان قرار گرفتند، مورد بررسی قرار می‌دهد.

دویست و سی و یک بیمار که در یک پژوهش مدیریت شده با دارونما دوسوکور ثبت نام کرده بودند، 300 واحد تا 400 واحد بوتاکس دریافت کردند و در مقایسه با 233 بیمار که دارونما دریافت کردند، تفاوت داشت. بیست و دو بیمار بالغ، که در مطالعات کنترل شده با دارونما دوسوکور ثبت نام کرده بودند، 400 واحد یا بیشتر از بوتاکس برای درمان اسپاستیسیتی اندام فوقانی دریافت کردند. علاوه بر این، چهل و چهار بزرگسال چهارصد واحد بوتاکس یا بیشتر را برای 4 درمان متوالی در طی تقریباً یک سال برای درمان اسپاستیسیتی اندام بالاتر دریافت کردند. نوع و فراوانی عوارض جانبی مشاهده شده در بیماران تحت درمان با 400 واحد بوتاکس دقیقاً مشابه موارد گزارش شده در بیمارانی بود که برای اسپاستیسیتی اندام بالاتر با 360 واحد بوتاکس درمان شده بودند. جدول 14 بیشترین واکنش های مخالف گزارش شده را در کارآزمایی های علمی دوسوکور و کنترل شده با دارونما برای مثانه بیش فعال نشان می دهد که در طی 12 هفته پس از درمان اولیه بوتاکس رخ می دهد. در یکی از تحقیقات فاز سه و تحقیقات گسترش برچسب باز در مبتلایان به کاهش اسپاستیسیته اندام در کودکان، آنتی بادی های خنثی کننده در 2 بیمار از 264 بیمار (0.8٪) که با بوتاکس برای 5 دوره درمانی تحت درمان قرار گرفتند، ایجاد شد.